Terug on the grid

We zijn iets eerder naar Imbert gegaan, aangezien we alle sites waarvan we de locatie min of meer wisten (of wisten wie het wel weet) hebben gedaan. Ik heb er in die regio nu 35, en hier zijn er ook nog een paar. De lange tochten en de slechte wegen bij regen zorgen ervoor dat het allemaal veel tijd kost, maar rond de veertig is toch wel aardig. En het is alles wat we konden doen. Het is vrijwel onbegonnen werk om gewoon maar sites te gaan zoeken vanwege de heuvels en de begroeiing. Ik heb al tijden geen foto’s erop gezet, dus ik zal even mijn best doen. Sterker nog, ik zal er zelfs wat foto’s van mij op zetten. Nee, de lucht is hier niet ijl.
We hebben helaas afscheid moeten nemen van de Amerikanen want zij bleven nog een paar dagen in Punta Rusia. We hebben niet veel werk meer hier. Vandaag hebben we drie sites gedaan, en morgen doen we nog een laatste (nieuwe) site waar we ook nog een testputje gaan graven. Daarna nog wat vondsten wassen, en als dat een beetje vlot gaat hebben we vrijdag en zaterdag ‘vrij’. Ik heb nog genoeg data te verwerken, dus die dagen komen wel goed uit. Deze regio is weer heel anders dan waar we eerst zaten, het landschap is anders en de leefomgeving al helemaal. We hebben maar iets meer dan twee weken in het afgelegen gebied gezeten, maar het is echt weer wennen aan een stad – hoe klein het ook is hier. Het was zo rustig daar, je zit in the middle of nowhere en bent zelfs onbereikbaar. Hier zitten we meteen weer in de herrie en tussen de mensen. Na een kwartier rijden zit je echter weer tussen de velden en de heuvels, maar het is toch heel anders hier. Ik mis Punta Rusia nu al, ook al is het best wel lastig om zo afgelegen en zonder alles te zitten. Ik weet zeker dat ik over een week dit alles mis, met alle mooie natuur, leuke mensen, warmte, palmbomen, frisse lucht, nieuwe dingen, prachtige zee, en zo lekker bezig zijn met mijn onderzoek. Het gemis zal lang niet zo groot zijn als wat ik nu mis natuurlijk, maar toch :P
Ik zit deze laatste dagen alleen in een kamer, op de derde verdieping van een hotel in Imbert. De dames zitten in een kamer verderop en Jorge zit ook in het hotel. Gisteren rende er al een ongelofelijk grote kakkerlak rond op de muren (de grootste die ik ooit gezien heb), en vandaag kwam er weer eentje voorbij toen ik me net aan het omkleden was. Hij was kleiner dan die van gisteren, maar toch nog een lijfje van een centimeter of vijf. De kakkerlak van gisteren was aanzienlijk groter, en ik heb hem niet dood kunnen maken maar hij is uiteindelijk onder mijn begeleiding de kamer uit gerend. Ik had alles al van de muur gehaald, alleen kon ik dat niet met mijn bed doen want dat zit vastgeschroefd aan de muur. Natuurlijk kunnen ze evengoed via de grond komen, maar ik deed wat ik kon. Hoe dan ook, de kakkerlak die zojuist in mijn kamer zat kon ik wel doodmaken want hij zat tenminste op de grond. Ik zat klaar met mijn bergschoen om hem dood te maken, maar hij was net onder mijn bed gekropen. Ik besloot maar een soort kakkerlakkendans te doen op mijn bed om hem eronder uit te jagen, en dat lukte. De stakker ging onder mijn gymp zitten, dus ik heb gewoon maar een mep op die schoen gegeven met mijn bergschoen. Het werkte, er spatte iets weg. Ik zag ook dat er een paar poten vanaf waren, dus ik vond het wel best, dat lijk laat ik wel zitten. Toen ik net even keek hoe het erbij lag, zag ik dat de kakkerlak verplaatst was. Dat niet alleen, maar er zat een hagedisje van hem te smikkelen. Mij best. Hagedisjes eten muggen, spinnen en kennelijk dus ook kakkerlakken. Ik wil een legertje tamme hagedissen mee voortaan. Maargoed, het hagedisje schrok van mijn beweging en ging weer weg. Het meest sneue is nog dat de kakkerlak ook daarna nog heeft ‘gelopen’, maarja, moet het maar niet zo een goor insect zijn. Te laat om een lang verhaal kort te maken, maar ik ga niet meer op blote voeten in de kamer lopen.
Ik zal vrijdag of zaterdag misschien nog iets schrijven, en maandagochtend ben ik al weer thuis!

UPDATE: Inmiddels zijn beide kakkerlakken dood, en zijn de mieren aan Zijne Smakelijkheid begonnen.
En ik ben de hele nacht ziek geweest, dus ben vandaag thuis gebleven. Maar het was lang niet zo erg als vorige keer!