De Drie Kloven, en de helse busreis...
Door: Samantha
25 Maart 2006 | China, Wuhan
Zo, eindelijk weer een berichtje van mij. Nog gefeliciteerd, Jan! (sorry, ik weet niet alles uit mn hoofd…..)Woensdag hebben we de hele dag in de bus en de taxi, en op de boot gezeten. Op zich sloot het allemaal wel mooi aan. In Chongqing, een vreselijk deprimerende betonstad, zijn we op de boot gestapt. De boot viel me zeker mee, ik lag met twee veertigers en een jonge gids op de kamer. Het was ook vrij netjes.
Donderdagochtend moesten we erg vroeg op om naar de spookstad Fengdu te gaan.Het regende nogal, en alle Chinezen hadden paraplu‘s en poncho’s aan. Het is een spookstad omdat ie totaal verlaten is vanwege de dam waar ze mee bezig zijn.Vroeger stond het al bekend als ‘de stad van de doden’, vanwege de tempels die er staan. Het was erg mooi en indrukwekkend. De rest van de dag hebben we eigenlijk niks meer gedaan.
Vrijdagochtend moesten we weer vroeg op voor de kleine drie kloven, wat echt het mooiste was wat ik tot nu toe heb gezien. Een schone rivier, met gigantisch hoge en steile bergen ertussen. Alles was ook mooi begroeid, en we hebben zelfs aapjes op de rotsen gezien! We zijn ook nog naar de mini kleine drie kloven gegaan, en dat was zeer apart. Wederom een mooie omgeving, maar nu ging de gids ook zingen en zaten er af en toe muzikanten aan de kant. Rond half vier waren we weer op de boot, waar we de echte drie kloven hebben gezien. Nouja, de eerste had ik ‘s ochtends al gezien, en de tweede dan ’s middags, en de derde passeerden we waarschijnlijk in het donker.Ik ben maar vroeg naar bed gegaan, want de bus naar Wuhan zou rond vijf uur vertrekken.
Vanochtend zaten we rond half vier al in de bus, en rond vijf uur vertrok hij eindelijk. Na een uur in het donker gereden te hebben, en af en toe weg te doezelen, stopte de bus plotesling midden op de snelweg; terwijl ik veel Chinezen ‘ahhh’ hoorde zeggen. Voor ons was een ernstig busongeluk gebeurd; een tourbus was op een vrachtwagen geknald. Ik zag het eerst niet goed, en het leek niet zo erg. Maar toen we de bus uit waren gestapt zag ik hoe erg het was. Links van de bus lag een dode man, en de rechter-voorkant was helemaal in de vrachtwagen gegaan; of andersom...Er hing nog een dode man daar aan die voorkant, en nog een die waarschijnlijk eerst nog leefde maar daarna is overleden. Eerst besefte ik nog niet dat ze dood waren. Niemand deed iets, er was totaal geen paniek; en dat maakte het erg vreemd. Ik weet ook niet wat we hadden kunnen doen, aangezien je bijvoorbeeld niet eens kan vragen waar iemand pijn heeft. Pas wat later werden er mensen uit de bus getild; dood, halfdood, en levend. Er kwam een meisje naast ons zitten met bloed op haar gezicht en kleren. Na een tijd kwamer er twee politiewagens, die niet veel meer deden dan de rest. Na nog langere tijd kwam er een brandweerwagentje, die de beknelde mensen eruit rukte - erg professioneel zag het er niet uit. En als laatste kwam er een ambulance, waar dus ook maar een slachtoffer in kon. Het is erg raar om al die dode, en doodgaande mensen voor je te zien; en dus ook echt voor je voeten. Het ergste is nog dat je niks voor ze kan doen. Uiteindelijk hebben we vijf mensen gezien waar we zeker van weten dat ze dood waren, maar ik denk dat er toch wel zo’n acht doden zijn gevallen. Sommigen leefden eerst wel nog, maar zijn daar op de weg zonder hulp overleden. Als klap op de vuurpijl kwam er later een open truck, waar zo even de lijken werden ingeladen. Dat zag er echt onmenselijk uit...De hele ‘reddingsactie’ was eigenlijk gewoon ‘het opruimen van’. Er waren ook nog idiote Chinezen die foto‘s gingen nemen. Als je zoiets hebt gezien, blijft het je echt heel lang helder bij. Wij hadden het net zo goed kunnen zijn, het was echt de bus die voor ons reed. De busreis duurde dus ook iets langer dan gepland; namelijk 9,5 uur in plaats van 4,5 uur. Ik wil jullie niet bang of ongerust maken, maar moest het toch even delen aangezien het wel een belangrijke gebeurtenis voor me is.
's Middags kwamen we dan eindelijk in Wuhan aan; een mooie en ruime stad. We zitten nu in een mooi hotel, maar of we daar blijven weet ik niet. En wat we morgen gaan doen weet ik ook nog niet.
Donderdagochtend moesten we erg vroeg op om naar de spookstad Fengdu te gaan.Het regende nogal, en alle Chinezen hadden paraplu‘s en poncho’s aan. Het is een spookstad omdat ie totaal verlaten is vanwege de dam waar ze mee bezig zijn.Vroeger stond het al bekend als ‘de stad van de doden’, vanwege de tempels die er staan. Het was erg mooi en indrukwekkend. De rest van de dag hebben we eigenlijk niks meer gedaan.
Vrijdagochtend moesten we weer vroeg op voor de kleine drie kloven, wat echt het mooiste was wat ik tot nu toe heb gezien. Een schone rivier, met gigantisch hoge en steile bergen ertussen. Alles was ook mooi begroeid, en we hebben zelfs aapjes op de rotsen gezien! We zijn ook nog naar de mini kleine drie kloven gegaan, en dat was zeer apart. Wederom een mooie omgeving, maar nu ging de gids ook zingen en zaten er af en toe muzikanten aan de kant. Rond half vier waren we weer op de boot, waar we de echte drie kloven hebben gezien. Nouja, de eerste had ik ‘s ochtends al gezien, en de tweede dan ’s middags, en de derde passeerden we waarschijnlijk in het donker.Ik ben maar vroeg naar bed gegaan, want de bus naar Wuhan zou rond vijf uur vertrekken.
Vanochtend zaten we rond half vier al in de bus, en rond vijf uur vertrok hij eindelijk. Na een uur in het donker gereden te hebben, en af en toe weg te doezelen, stopte de bus plotesling midden op de snelweg; terwijl ik veel Chinezen ‘ahhh’ hoorde zeggen. Voor ons was een ernstig busongeluk gebeurd; een tourbus was op een vrachtwagen geknald. Ik zag het eerst niet goed, en het leek niet zo erg. Maar toen we de bus uit waren gestapt zag ik hoe erg het was. Links van de bus lag een dode man, en de rechter-voorkant was helemaal in de vrachtwagen gegaan; of andersom...Er hing nog een dode man daar aan die voorkant, en nog een die waarschijnlijk eerst nog leefde maar daarna is overleden. Eerst besefte ik nog niet dat ze dood waren. Niemand deed iets, er was totaal geen paniek; en dat maakte het erg vreemd. Ik weet ook niet wat we hadden kunnen doen, aangezien je bijvoorbeeld niet eens kan vragen waar iemand pijn heeft. Pas wat later werden er mensen uit de bus getild; dood, halfdood, en levend. Er kwam een meisje naast ons zitten met bloed op haar gezicht en kleren. Na een tijd kwamer er twee politiewagens, die niet veel meer deden dan de rest. Na nog langere tijd kwam er een brandweerwagentje, die de beknelde mensen eruit rukte - erg professioneel zag het er niet uit. En als laatste kwam er een ambulance, waar dus ook maar een slachtoffer in kon. Het is erg raar om al die dode, en doodgaande mensen voor je te zien; en dus ook echt voor je voeten. Het ergste is nog dat je niks voor ze kan doen. Uiteindelijk hebben we vijf mensen gezien waar we zeker van weten dat ze dood waren, maar ik denk dat er toch wel zo’n acht doden zijn gevallen. Sommigen leefden eerst wel nog, maar zijn daar op de weg zonder hulp overleden. Als klap op de vuurpijl kwam er later een open truck, waar zo even de lijken werden ingeladen. Dat zag er echt onmenselijk uit...De hele ‘reddingsactie’ was eigenlijk gewoon ‘het opruimen van’. Er waren ook nog idiote Chinezen die foto‘s gingen nemen. Als je zoiets hebt gezien, blijft het je echt heel lang helder bij. Wij hadden het net zo goed kunnen zijn, het was echt de bus die voor ons reed. De busreis duurde dus ook iets langer dan gepland; namelijk 9,5 uur in plaats van 4,5 uur. Ik wil jullie niet bang of ongerust maken, maar moest het toch even delen aangezien het wel een belangrijke gebeurtenis voor me is.
's Middags kwamen we dan eindelijk in Wuhan aan; een mooie en ruime stad. We zitten nu in een mooi hotel, maar of we daar blijven weet ik niet. En wat we morgen gaan doen weet ik ook nog niet.
-
25 Maart 2006 - 08:34
Cockie:
Ik ben er even stil van hoor. -
25 Maart 2006 - 09:01
Jan & Cockie:
wij zijn erg geschrokken van deze gebeurtenis,
leven met jullie mee, toch maar moed verzamelen om door te gaan.
be carful out there. -
25 Maart 2006 - 09:04
Jan & Cockie:
N.B.
carful moet zijn carefull.
(komt door de spanning) -
25 Maart 2006 - 09:15
Pietje:
WOW dat klinkt heftig zeg ik zou me rot schrikken :(
:| ik ben er ook even stil van ....
Het klinkt wel leuk dat jullie aapjes hebben gezien waren het van die kleine aapjes of van die grote ;) Ik ga weer DOEGGGGGG xxx PIETER -
25 Maart 2006 - 09:27
Cis En Ron:
Zo af en toe besef je weer eens hoe kwetsbaar alles is. Sterkte.
Jullie zijn dus echt in een andere wereld op vakantie... ly xxx -
25 Maart 2006 - 12:01
Peter En Kitty:
Tja, wat moet je daar nu nog op zeggen... 'probeer er niet te veel aan te denken' klinkt goed, maar het zal toch de komende tijd door jullie hoofd spoken. We hopen dat het niet de overhand krijgt, en jullie toch verder kunnen genieten van de reis...
Groeten en xxx -
25 Maart 2006 - 13:27
Debby:
Ik hoop dat je het een beetje uit je hoofd kan zetten...Ik hou van je!!! Liefs, Debby (EN pas heel goed op)
P.S.: Je pakket is er. En heel erg bedankt voor je mooie kado, ik ben er vanmorgen wakker door geworden! Nogmaals vele kusjes!! -
26 Maart 2006 - 14:17
L!zzzy:
¡Buenos días Sam y Roos!
Ja, ik was vanmorgen ff niet achter mn pc.. maar perdoname. Anyway: ik had je site idd nog niet gezien :) (ik hoor dat soort dingen altijd wat later.. heel gek :P ) Maar, zo te horen is het al erg 'gezellig' daar in China.. Wow zeg, wat een belevenis, tlijkt wel zo'n thriller. Hou je haaks, ik mail jullie nog!
x Liz -
26 Maart 2006 - 07:27
Linda:
gatverdamme, wat een rotverhaal!! we hopen dat jullie er niet te veel last van hebben, en nog wel verder kunnen genieten van jullie reis. veel sterkte en tot gauw hoop ik! xxxx -
26 Maart 2006 - 10:51
Gertje:
hoi sam en rosanne
wat een rot belevenis ,die jullie nog lang bij zal blijven!
ik zou zeggen :probeer het van je af te zetten,hoewel dat makkelijker gezegd dan gedaan is!Maar verder hopen wij datjullie toch weer kunnen gaan genieten van wat het land je verder nog te bieden hebt.xxxxx bob en ger
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
