Vreemd hoor

Ik heb dus al eerder een berichtje geschreven, maar dat is kennelijk over het bericht daarvoor heen geplaatst. Anyhoo, we zitten nu op Curacao, bij Dirk en Gerlinde. Het is hier wel oke, alleen is de douche/wc deur zo een houten klapdeur ofzo. We zijn toch maar wel op vrijdag pas naar Santo Domingo gegaan, omdat de vrachtwagen dan pas ging. Toen we onderweg waren (het is vier uur rijden), keerde de bus ineens om. Kennelijk was er redelijk vlak voor ons een vreselijk ongeluk gebeurd, waarbij 19 Italiaanse toeristen zijn omgekomen in een grote mensenprak. Gelukkig had ik het deze keer niet zelf gezien. We maakten ons wel zorgen om de mensen die met het vrachtwagentje naar Santo Domingo gingen, en zij om ons. We kwamen dus allemaal wat later aan, waardoor Alice, Noortje en Erland besloten om ook nog een nachtje te blijven, in plaats van meteen terug te gaan naar Punta Cana. Nu hadden we dus echt nog een laatste avond met de hele groep, dus dat was best leuk. Marlies en ik zouden met twee jongens op een kamer slapen, maar het viel nog mee.We zaten aan het begin van een tropische storm, die zich inmiddels ontwikkeld heeft tot orkaan Fey. Dat betekende dus veel, heel veel regen. Natuurlijk neem je geen regenpak mee naar de Caraiben, laat staan een paraplu. Een Franse dame schoot ons te hulp, nadat ze ons allemaal al zeiknat had zien binnenkomen 's middags, en gaf ons vuilniszakken om daar een soort poncho van te maken. Gekleed in vuilniszakken (maakt niks meer uit, nadat ik met Alice in vuilcontainers heb staan zoeken naar Presidente-dozen om de spullen in te vervoeren) gingen we met z'n tienen op pad. De Presidente's (het heerlijke Dominicaanse biertje) vloeiden voor het eten al rijkelijk. Tijdens het eten ook natuurlijk. Een gewone fles is trouwens ook al 660 ml, dan is er nog die van 1 liter, en een nog grotere. De kleintjes zijn 350 ml. Al aangeschoten gingen we naar de volgende tent, om even 1 Cuba Libre te drinken, en dan verder thuis nog wat te drinken. Uiteindelijk werden dat er minstens 3, het is allemaal niet meer zo helder meer, voordat we besloten naar de volgende tent te gaan. Er haakte iemand helemaal dronken en kotsend af, zij werd nog even naar huis gebracht (was ook nog een heel gedoe als iedereen dronken is, en het stormt, en je moet je vuilniszakje om je heen vasthouden, en als ze de sleutel van onze kamer niet hebben). Nog meer Cuba Libres, enkele omgevallen tafels en mensen, veel dansen, en andere dingen die ik niet meer zo weet. Voor je het weet zit je dan ergens in een pub, met alleen nog de die-hards. Laura, Rachel, Floris, Alice en ik zijn als laatste, rond half vijf naar huis gegaan. Ik weet niet meer hoe, en hoe ik in bed ben beland, maar dat is toch nog gelukt. De volgende ochtend zat bijna idereen nog dronken aan het ontbijt, dat was echt genant. Pas rond twaalf uur begong ik weer nuchter te worden, en begon de kater - na een stokbrood met twee eieren. Mijn vrije dag in Santo Domingo heb ik dus in bed doorgebracht, maar dat was niet zo erg, want het regende en bijna alles was dicht. Maar het was echt ontzettend leuk!
Nu nog een paar dagen in Curacao, ik heb geen idee wat we nog moeten doen hier, maargoed, woensdag vertrek ik weer naar huis.