Ojee, wat een tijd gelee
Door: Samantha
Blijf op de hoogte en volg
24 Juli 2008 | Nederland, Amsterdam
De internetverbinding was de laatste tijd ontzettend slecht, vandaar dat ik nu even een berichtje schrijf, voordat ik wegga morgen. Laat ik eerst even beginnen met jullie te bedanken voor de reacties, ik heb helaas niet de tijd en gelegenheid om daarop te reageren. Met mijn ogen en nagel gaat het helemaal goed, ik kan ook weer gewoon zwemmen met mn vinger in het water. Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet eens echt meer weet wat ik gedaan heb de afgelopen week... Woensdag zijn we natuurlijk gewoon weer naar TMF cafe gegaan, en dat was even leuk als altijd. Vrijdag was er gewoon echt een storm, waardoor we van half zeven tot kwart voor zeven op de site waren. Het begon ineens te onweren, en dat is niet fijn in een metalen container. We hebben dus snel alle droogbakken in zakken moeten doen, met z'n 15en in een container, en dan nog met haast en een docent half in paniek ook. Dat was nog best grappig. De rest van de dag hebben we thuis vondsten verwerkt, en ik kreeg de dankbare taak van het corrigeren, administreren, aanpassen en bijwerken van alle tekeningen. Vrijdagavond zijn we uit eten geweest bij de italiaan, dat was best lekker. Daarna zijn we uitgegaan, weer naar dezelfde tent als eerst, waar nu ineens veel hardere muziek was, en veel meer enge oude mannetjes. Ik was misselijk, dus ik had niet de gelegenheid om dronken te worden. Zaterdag zijn we gaan shoppen, zonder eigenlijk echt iets te kopen. We hebben heerlijk aan de waterkant bij Willemstad in een gezellig restaurantje gegeten. Zaterdagavond gingen de meesten uit, maar wij hadden daar niet zo een zin in, en hebben heerlijk in de airco op de kamer zitten chillen, en medestudenten gegoogled; dat was erg grappig. We hebben overigens ook een hotel/guesthouse voor de laatste paar dagen, bij Dirk en Gerlinde: dat belooft wat! Zondag zijn we weer naar Willemstad gegaan, naar het Curacao's Museum. Dat viel me nog allegaar mee, het was best een leuk museum. Daartegenover zat een Amerikaanse vreetschuur, die we niet konden weerstaan. Maandagochtend hebben we de Tafelberg beklommen, met twee amateurarcheologen die dat graag wilden doen. Ik denk dat Menno en Corinne gewoon van ons af wilden ;). De acacia's, agressieve bijen en helse stukjes zonder pad vielen nog mee, maar toen we eigenlijk niet meer terug konden en de puinhelling op moesten, werd het echt gevaarlijk. Die berg is opgeblazen met dynamiet, en er liggen dus allemaal grote brokken steen los op elkaar, op een helling van 50%, ongeveer 50 meter de hoogte in. Ik hou wel van een beetje enge dingen, maar sommigen trokken het echt niet, en daardoor vond ik het ook niet prettig. Er was zelfs iemand op de helft in huilen uitgebarsten, die niet meer kon stoppen tot we op de top waren. Maar, we hebben het overleefd en ik vond het toch wel leuk. Gisteren zijn we voor de laatste keer superrelaxt naar het strand geweest, dat was echt even heerlijk. Vandaag had ik vreselijk veel te doen, maar mijn koffer is nu ingepakt (Sam-stijl), ik heb dollars gepind, en ik ben nu nog even dit aan het doen. Ik zal ook nog wat foto's uploaden opo flickr als het lukt. Oja, wij zijn kennelijk wereldnieuws. Google "opgraving curacao" en je ziet het! We staan ik de lokale kranten, maar ook in Nederlandse kranten (in ieder geval op de sites). Vandaag is er ook een Antilliaanse tv-ploeg langsgeweest. Maargoed, nu nog de foto's en dan ben ik klaar!