Eerste berichtje

Ja nou he he, dan toch maar een bericht van mij :)
Het wireless netwerk dat hier opgezet was lag eruit, vandaar dat ik nu pas een berichtje stuur. Als er typefouten in zitten, komt dat omdat ik in een half uur twee rum-cola op heb. Het is nu vrijdagavond half twee, en we hebben morgen vrij. Anyhoo, ik zal even vertelellen hoe het allemaal gegaan is. De vlucht was erg goed, hoewel we geen persoonlijke schermpjes hadden was het toch best te doen. We hadden door een technische storing wel wat vertraging, maarja. Uiteindelijk kwamen we rond half vijf aan op het kleine vliegveldje. Het viel me meteen op dat het allemaal niet echt duur eruit zag. We werden door Menno, de opgravingsleider, opgehaald van het vliegveld. Onderweg moesten we nog even stoppen bij een supermarkt, waar we hebben gepind. Het was wel warm, maar niet echt vreselijk ofzo. Het was trouwens ook best bewolkt de laatste dagen, maar dat is alleen maar goed. Toen we eenmaal bij de huisjes aankwamen, kwamen we er al snel achter dat we die extra dag die we hadden gepland gewoon moesten beginnen. Dat zal dan dus ook wel voor de laatste extra dagen gelden. Het complex is wel aardig, de kamertjes zijn erg klein voor drie personen, zeker met mijn koffer erbij. Douche en toilet delen we met twee, later drie jongens. Zes personen is wel veel, zeker aangezien we altijd helemaal onder de modder bij de site vandaan komen. We hebben wel airco op de kamer, en het is verder goed schoon. Voor al het eten en drinken wordt gezorgd, dus dat is ook wel lekker. En het eten is trouwens ook zowaar lekker (’s middags). Woensdagavond waren we alle vier erg moe, ik en Marlies hebben het nog tot kwart voor tien uitgehouden, maar toen moesten ook wij echt opgeven. Donderdag begonnen we – gelukkig – pas om acht uur, hoewel het eigenlijk nog later was. We zijn even over het hele terrein gelopen om in te schatten waar er wat te vinden zal zijn. De site ligt bij een mangrove, tussen honderden cactussen en doornstruiken die we allemaal weg moeten hakken. Eigenlijk was er verder nog niet veel te doen omdat de opgraving vrijdag pas echt zou beginnen. ’s Middags zijn we gaan lunchen, dat wordt naar een huisje op het terrein gebracht, en daarna zijn we naar ons eigen prive-strandje gegaan. Het hele gebied is van een projectontwikkelaar, waardoor wij daar dus ook op moeten graven, en wij mogen op zijn strandje liggen. Omdat er verder niet veel meer te doen was, zijn we daarna naar huis gegaan. We hebben gewoon wat rond de huisjes gehangen, en ’s avonds nog wat gegeten. Vroeg naar bed natuurlijk, want vrijdag zouden we om zeven uur beginnen. Uiteindelijk vertrokken we vanochtend om half acht, om echt met de opgraving te beginnen. We moesten eerst veel cactussen en doornstruiken weghakken, wat echt veel en zwaar werk is. Na een pauze konden we dan echt beginnen met graven. Honderden, duizenden schelpen....’s Middags konden we na de lunch weer heerlijk naar dat strandje gaan, en om half vier waren we weer terug op de site om nog wat te hakken en vondsten te wassen. Dat is heel vies werk, waarbij je met zeewater alles schoonspuit. Niet fijn als je open blaren hebt van het hakken en scheppen. Dit alles moet je je trouwens in de volle zon voorstellen. Rond half zeven gingen we, wederom als laatsten, terug naar de huisjes. Nadat we wat gegeten hadden, hebben we een taxibusje besteld om vanavond uit te gaan naar de the place to be op vrijdagavond. Dat klopte wel, als je een stomme bruine toerist met foute kleding van 50 bent... Wat een ouwe lullen daar. Dus als snel zijn we weer naar huis gegaan. Het wireless netwerk was net gemaakt voor we weggingen, vandaar dat ik nu even om half drie ’s nachts aan het typen ben...Morgen zijn we vrij, en gaan we naar Willemstad. Als ik weer tijd heb zal ik weer wat schrijven.